w dużych ilościach

См. также в других словарях:

• sprzedaż — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y, najczęściej w lp «umowa wzajemna, na podstawie której sprzedawca oddaje coś na własność kupującemu za określoną sumę; wydawanie towarów po określonej cenie; sprzedawanie» Sprzedaż owoców, jarzyn, drobiu. Sprzedaż… …   Słownik języka polskiego

• struga — ż III, CMs. strugaudze; lm M. strugagi 1. «ciecz płynąca, lejąca się wąskim pasmem; często w ogóle: duża ilość płynącej, lejącej się cieczy; strumień» Struga wody, wina. Strugi deszczu. Strugi krwi, łez. ◊ Coś (np. pot, woda, wino, pieniądze,… …   Słownik języka polskiego

• tunelowy — przym. od tunel (w zn. 1 i 2) Roboty tunelowe. Połączenie tunelowe. Sklepienie tunelowe. ∆ techn. Suszarnia tunelowa «suszarnia zaopatrzona w tunel powietrzny, przeznaczona do suszenia dużych przedmiotów lub drobnych materiałów w dużych… …   Słownik języka polskiego

• dwa — 1. Dwa kroki (stąd), o dwa kroki (stąd) «bardzo blisko (stąd)»: Postanowiłam teraz pójść do mojego mieszkania na Pańskiej, dwa kroki stąd i zabrać stamtąd kilka osobistych rzeczy, których brak odczuwam mieszkając na razie u rodziców. J. Przybora …   Słownik frazeologiczny

• cieszynit — m IV, D. u, Ms. cieszyniticie; lm M. y geol. «ciemna magmowa skała żyłowa, wylewna lub głębinowa, składająca się głównie z plagioklazu, piroksynu i analcymu, występująca w dużych ilościach na Śląsku Cieszyńskim» …   Słownik języka polskiego

• glutaminowy — ∆ biochem. Kwas glutaminowy «aminokwas dwukarboksylowy występujący w dużych ilościach w białkach roślinnych, wyodrębniony z produktów hydrolizy różnych białek, niezbędny w odżywianiu tkanki nerwowej; bierze udział w syntezie i przemianie białek,… …   Słownik języka polskiego

• pochłonąć — dk Vb, pochłonąćnę, pochłonąćniesz, pochłonąćchłoń, pochłonąćnął, pochłonąćnęła, pochłonąćnęli, pochłonąćnięty, pochłonąćnąwszy pochłaniać ndk I, pochłonąćam, pochłonąćasz, pochłonąćają, pochłonąćaj, pochłonąćał, pochłonąćany 1. «wciągnąć w… …   Słownik języka polskiego

• potok — m III, D. u, N. potokkiem; lm M. i 1. «wartki nurt wody, płynącej wąskim, kamienistym korytem, przeważnie skalnym, w środowisku górskim lub wyżynnym» Rwący, spieniony, szumiący, wartki potok. Potok górski. Potok skuty lodem. Potok płynie bystro.… …   Słownik języka polskiego

• pożreć — dk XI, pożrećżrę, pożrećżresz, pożrećżryj, pożrećżarł, pożrećżarty pożerać ndk I, pożrećam, pożrećasz, pożrećają, pożrećaj, pożrećał, pożrećany «o zwierzętach, także pogardliwie lub żartobliwie o ludziach: zjeść coś łapczywie» Pies pożarł swoją… …   Słownik języka polskiego

• stront — m IV, D. u, Ms. strontncie, blm chem. «(Sr) pierwiastek chemiczny z grupy wapniowców, o liczbie atomowej 38, metal srebrzystożółtawy, miękki, aktywny chemicznie; jego związki barwią płomień na czerwono» ∆ Stront 90 «90Sr, sztuczny izotop… …   Słownik języka polskiego

• tlen — m IV, D. u, Ms. tlennie, blm «(O) pierwiastek chemiczny z grupy tlenowców, najbardziej rozpowszechniony w przyrodzie, liczba atomowa 8, gaz bezbarwny, bezwonny, występujący w stanie wolnym w powietrzu, niezbędny do oddychania dla większości… …   Słownik języka polskiego